Dzisiaj zachęcam was do zapoznania się z historią Andrzejek. Zastanawialiście się kiedyś jak powstało to święto, skąd się wywodzi, kto to jest Andrzej? Zapraszam do podróży w przeszłość…

Andrzejki to wieczór wróżb, który przypada na noc z 29 na 30 listopada. Dzień ten jest zaraz początkiem starego i końcem nowego roku liturgicznego. Andrzejki, potocznie nazywane też ostatkami, stanowią ostatnią okazję do hucznych zabaw. Po ostatniej szalonej nocy bowiem nadchodzi adwent, w ktorym kościół zakazuje urządzania hucznych zabaw.

Noc z 29 na 30 listopada to wigilia dnia św. Andrzeja, od którego zresztą wzięła się nazwa tego wieczoru. Według dawnych wierzeń nocy tej zawsze towarzyszyła tajemnicza aura, a wróżby, szczególnie te dotyczące miłości miały moc.

Jak głosi Ewangelia, św. Andrzej był pierwszym z 12 powołanych apostołów. Jako pierwszy też głosił Ewangelię w Bizancjum, dlatego historia przypisała mu też miano pierwszego biskupa konstantynopolitańskiego. Za swoje nauki został skazany na śmierć męczeńską. Jest patronem narodów słowiańskich.

Historycy po dziś dzień nie ustalili dokładnie rodowodu andrzejek. Przypuszcza się, że andrzejkowe wróżby narodziły się w starożytnej Grecji. Na greckie korzenie andrzejek może wskazywać etymologia imienia patrona wróżb, bowiem po grecku Andrzej to Andress (andros – mężczyzna, aner ? mąż).

Nie znaczy to jednak, że do 1557 r zwyczaj ten był nieznany lub słabo rozpowszechniony. Na terenie całej Europy, nie tylko Polski, na długo przed epoką renesansu zwyczaj wróżenia był niezwykle popularny, jednak w przeważającej części dotyczył tylko niezamężnych dziewcząt. Z czasem andrzejki przybrały formę zbiorową, organizowaną przez młode rówieśnice. Współcześnie wieczór andrzejkowy to niezobowiązujące zabawy i wróżby gromadzące rzesze zarówno dziewcząt, jak i chłopców.

Zapraszam was również do krótkiego materiału w którym dowiemy się jak to było dawniej?